بررسی کارایی نانولوله کربن مغناطیسی شده در حذف آلاینده 2و 4 -دی نیتروفنل از محلول آبی و تعیین میزان کاهش سمیت پساب

زمینه و هدف: در ایران با توجه به وجود و توسعه صنایع مختلف پتروشیمی و شیمیایی در کنار منابع آبی و آلودگی منابع آبی توسط مواد آلی سخت تجزیه پذیر، لزوم استفاده از یک روش مقرون به صرفه و موثر جهت حذف این آلایندهها از آب آشامیدنی وجود دارد. هدف این مطالعه، بررسی کارایی نانولوله کربن مغناطیسی شده در حذف آلاینده 2و 4-دی نیتروفنل از محلول آبی و تعیین میزان کاهش سمیت پساب میباشد. مواد و روش ها: آزمایشات جذب بصورت سیستم ناپیوسته صورت گرفت. سنتز جاذب نانولوله کربن فعال مغناطیسی شده به روش هم ترس یبی بود. متغیرها ی زمان (0-90) دقیقه،(11-3)PH، غلظت آلاینده (mg/L 10-100) و غلظت جاذب (1-2.5 g/l) درنظر گرفته شدند. جهت تعیین سمیت پساب خروجی از فرآیند جذب، از آزمون Bioassay j,sx ارگانیسم دافنیامگنا استفاده شد و سمیت 48 ساعته و 96 ساعته آن مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که در PH=7 غلظت 10 mg/l آلاینده و 2.5 g/l جاذب، بیشترین راندمان حذف برابر 97.92% در زمان 90 دقیقه بدست آمد. فرآیند جذب آلاینده از مدل فروندلیخ تبعیت نمود که بیانگر توزیع غیر یکنواخت و چند لایه ای جایگاههای فعال روی سطح جاذب و متعاقب آن جذب یون آلاینده در مکانهای ناهمگن می باشد. نتایج مطالعه سمیت آلاینده قبل از فرآیند جذب بر رو ی ارگانیسم دافنیا مگنا نشان داد که غلظت کشنده(LC50) به مدت 48 و 96 ساعته فاضلاب خام حاوی آلاینده به ترتیب در رقت برابر 42 و 38 درصد(2.4 و3.8 mg/l) میباشد. نتیجه گیری: جاذب نانولوله کربن فعال مغناطیسی شده به دلیل راندمان بالای حذف آلاینده، قابلیت بازی ابی و استفاده مجدد و فعالیت در PH خنثی، به عنوان گزینه مناسب حذف آلاینده 2و 4-دی نیتروفنل میباشد.